Jedną z najważniejszych funkcji menedżera  jest wspieranie ludzi. To rola służebna. W tej robocie nie chodzi o to, aby być nadzorcą, który na podstawie obserwacji dokona oceny „przydatny”, „nieprzydatny”. Do tego nie trzeba mieć specjalnych kwalifikacji. Dziś już to wiem.

Jak widać w statystykach mojego bloga, temat rodzajów relacji jakie nawiązują szef i pracownik bardzo was zainteresował. Postanowiłam zatem przybliżyć tę koncepcję, przyglądając się bardziej szczegółowo konkretnym typom. Dziś o transakcyjnych.

Mam bardzo zasadnicze podejście do egzekwowania należności. Oznacza to, że o swoje, te przeterminowane upominałabym się bez skrupułów. Elegancko, spokojnie, ale konsekwentnie. Na szczęście, mam bardzo solidnych klientów, więc w czasie, gdy prowadzę tę firmę było tylko kilka takich interwencji.

Szkolenia nic nie dają – stawiam taką tezę i jestem gotowa bronić jej do upadłego. W założeniu, miały niwelować luki kompetencyjne. W praktyce są drogimi eventami, które stanowią grę pozorów pomiędzy zaangażowanym stronami. I co ciekawe, prawie nikomu to nie przeszkadza.

Nowy rok może i nowy, ale przyzwyczajenia nadal stare 🙂

Dlatego nie mam żadnych skrupułów, aby wrócić do tematu menedżerskich złudzeń i popastwić się nad wami odrobinę. Dziś kolejne dwa punkty. Mam jeszcze materiał na trzeci odcinek, ale bez obaw – wtedy już będzie ostatni 🙂

Znowu demaskować będę niektóre wasze przekonania. Takie, które się przydają, które do czegoś służą, ale w gruncie rzeczy, działają przeciwko wam.

✅ Cały rok wołam „po co?”, nakazuję „pytaj, zastanawiaj się po co” licząc, że dzięki temu zrezygnujecie z działań, które nie prowadzą Was tam, gdzie obiecaliście dojść. Sobie i innym.

Zarządzanie jest pasjonujące; wymaga koncentracji, błyskotliwości, konsekwencji, jednak w gruncie rzeczy, jest ciągłym zmaganiem się. Nawet jeśli pełni energii, wiary w obrane kierunki, nazwiemy to wyzwaniem, to i tak jest to zmaganie.