Współczesny, odpowiedzialny menedżer wciąż poszukuje tego, co zapewni sukces jego firmie. A że świat się zmienia, nie dziwi obfitość różnorodnych koncepcji, które obiecują ów sukces.

Zmieniają się te koncepcje jak w kalejdoskopie. Zmienia się wraz z nimi podejście menedżerów, a uwaga i zaangażowanie przenosi się na nowe działania.

Miałam dziś spotkanie z jednym z klientów, z którym rozmawialiśmy o tym, jak pisać oferty do klientów. To znaczy, ja miałam mówić co on powinien poprawić w swojej korespondencji z klientami. Analizowaliśmy konkretny przykład.

Na początku zapytałam swojego rozmówcę, co chciał osiągnąć wysyłając tę korespondencję? Usłyszałam, że zależało mu na przedstawieniu oferty.

Było już o szefach transakcyjnych. Czas na relacyjnych. Warto im się przyjrzeć bliżej, szczególnie, że w przekonaniu większości z nas taki szef to skarb. Jawi się on bowiem jako dbający nie tylko o interes firmy, ale przede wszystkim uwzględniający aspiracje, oczekiwania i potrzeby pracowników.

Mój krótki przegląd menedżerskich złudzeń chciałabym zakończyć opisem tego, z którym spotykam się, z racji wykonywanego zawodu, chyba najczęściej. Pracując jako konsultant m.in. pomagam moim klientom wprowadzać metody, które mają służyć usprawnieniu zarządzania.

Jako, że wielu z nas zarządzając organizacją doświadcza poczucia niewystarczającej kontroli, a czasami wręcz ma wrażenie zmagania się w centrum chaosu, wizja „poukładania firmy” jawi się jako wyjątkowo atrakcyjna.

Strategia rozwoju – jej tworzenie, systematyczne wdrażanie, generalnie, zarządzanie strategiczne to działania, które nie cieszą się dużym zainteresowaniem po stronie kadry kierowniczej w małych i średnich firmach.

Jak pokazują badania, przedsiębiorcy z firm tej wielkości nie odczuwają potrzeby posiadania spisanej strategii, a 15% z niech w ogóle nie planuje przyszłych działań rynkowych. W ogóle.

Miałam nadzieję, że podejście to zmieni się wraz ze zmianą pokoleniową. Wyobrażałam sobie, że bardziej otwarci, lepiej poinformowani, znający więcej dobrych przykładów z całego świata przedsiębiorcy z młodych firm będą mieli inne podejście i będą rozumieli jak ważna jest strategia rozwoju.

Kontrola pracy jest jedną z zasadniczych funkcji zarządzania. Zdaje się, że ze względu na emocje, z którymi wiąże się jej realizacja, narosło wokół wiele mitów. Jednym z nich jest przekonanie, że kontrolować potrafi każdy i że kontrola to proces nie wymagający specjalnych zabiegów metodycznych. Także, że kontrola to narzędzie represji i poddaje się jej jedynie tych pracowników, którzy źle wywiązują się ze swoich zadań