Wielu menedżerów poszukuje odpowiedzi na pytanie, jak budować porozumienie z pracownikami. Szukają metod, sprytnych zabiegów komunikacyjnych, a nawet trików manipulacyjnych. Tymczasem zacząć trzeba zupełnie w innym miejscu…

Praca zdalna, home office, praca z domu – dla wielu z nas to jeden z kluczowych przejawów tzw. nowej rzeczywistości, z którą przyszło nam się mierzyć nagle i bez przygotowania. Nie dziwi zatem ogromne zainteresowanie tym tematem. Wbrew powszechnie panującej opinii, uważam, że praca zdalna często szkodzi organizacji, a jej wdrożenie powinno być traktowane raczej jako rozwiązanie tymczasowe.

Wielu z nas ich zwyczajnie nie lubi, ale w nich uczestniczy. Oceniamy świąteczne spotkania firmowe jako sztuczne i nieszczere. Nie mówimy tego wprost. Działa nasz konformizm i rzadko wyłamujemy się z tej firmowej tradycji. Czy istnieją zatem jakieś sposoby na uratowanie reputacji firmowych wigilii?

Kiedy jakiś czas temu w jednym ze swoich wideo, powiedziałam, że w zarządzaniu zasadniczo chodzi o to, aby być skutecznym i przyzwoitym, niektórzy menedżerowie mówili, że nie da się nauczyć przyzwoitości. Otóż da się.

Nikt nie rodzi się przyzwoity. Nikt także nie rodzi się łajdakiem. Nasze postawy będące fundamentem różnych zachowań kształtują się w istotnym stopniu w procesie socjalizacji. A ten jest niczym innym jak procesem uczenia się. I tak jak przez lata nauczyliśmy się, zostaliśmy nauczeni postępować w określony sposób, w wyniku podobnego procesu możemy nabyć nowe postawy. Nie chcę przekonywać, że to proces łatwy, że wystarczy mocno chcieć… Ale sądzę, że warto świadomie kształtować swoje zachowania. Szczególnie w pracy. Uczenie się przyzwoitości można zacząć od…

Wasze firmy pełne są „tych”, „ich”, „onych” i wielu innych, którzy kształtują waszą codzienną rzeczywistość. Odpowiedzialnych za to, że coś jest „robione”, „prowadzone”, „zarządzane” w określony lub zupełnie nieokreślony sposób, ale na pewno źle i nieodpowiednio…

Było już o szefach transakcyjnych. Czas na relacyjnych. Warto im się przyjrzeć bliżej, szczególnie, że w przekonaniu większości z nas taki szef to skarb. Jawi się on bowiem jako dbający nie tylko o interes firmy, ale przede wszystkim uwzględniający aspiracje, oczekiwania i potrzeby pracowników.