Czym się zajmujesz? – pytam spotkanego na konferencji właściciela firmy. Prowadzę firmę – pada odpowiedź. Świetnie. A dokąd? – pytam. Mój rozmówca wygląda na zakłopotanego. Do sukcesu – odpowiada z ulgą. Czuje, że wybrnął. Na szczęście ponownie pojawia się nasz wspólny znajomy. Zmiana tematu pozwala nam uniknąć trudnej rozmowy o motywach przedsiębiorczości rodzimych biznesmenów.

Zwykłam odróżniać kapitalistów od przedsiębiorców. Tak na własny użytek. Ci pierwsi prowadzą biznesy dla pieniędzy. Wyłącznie. Przedsiębiorcy, z kolei, rozumieją, że pieniądze są jedynie narzędziem. Gdy pytam różne audytoria o cel istnienia przedsiębiorstwa, niemal w stu procentach odpowiedzi słyszę, że zysk. Lepiej, maksymalizacja zysku. I choć w założeniu teoretycznym owa maksymalizacja zysku dotyczyć ma przedsiębiorstwa (rozumianego jako osobny byt prawny), to w praktyce idea ta najczęściej realizowana jest poprzez działania mające na celu generowanie jak największych korzyści finansowych dla właścicieli firm lub ścisłego grona zarządzających.