Nowy rok może i nowy, ale przyzwyczajenia nadal stare 🙂
Dlatego nie mam żadnych skrupułów, aby wrócić do tematu menedżerskich złudzeń i popastwić się nad wami odrobinę. Dziś kolejne dwa punkty. Mam jeszcze materiał na trzeci odcinek, ale bez obaw – wtedy już będzie ostatni 🙂
Znowu demaskować będę niektóre wasze przekonania. Takie, które się przydają, które do czegoś służą, ale w gruncie rzeczy, działają przeciwko wam.
Otóż uważam, że zarządzanie odgrywa ogromną rolę społeczną. Serio. Choć wiem, że brzmi to może patetycznie, ale:
Dlatego robota menedżera to coś więcej niż planowanie, organizowanie, itd. Nieumiejętnie zarządzający menedżer może zrobić mnóstwo złego firmie i związanym z nią ludziom.
Nadszedł czas robienia planów i wyznaczania celów. Czas, gdy wielu z nas w nastroju „Co? Ja nie dam rady?” podejmuje nowe wyzwania, planuje wprowadzanie zmian i ulepszeń. Generalnie, liczymy na to, że kolejny rok będzie lepszy, a przynajmniej my w kolejnym roku będziemy lepsi. O ile ze snuciem marzeń raczej nie mamy problemów, to z ich realizacją bywa że tak. Ulegamy wielu destrukcyjnym złudzeniom. I nie dotyczy to tylko zwykłych śmiertelników. Menedżerów też.
✅ Cały rok wołam „po co?”, nakazuję „pytaj, zastanawiaj się po co” licząc, że dzięki temu zrezygnujecie z działań, które nie prowadzą Was tam, gdzie obiecaliście dojść. Sobie i innym.
Zarządzanie jest pasjonujące; wymaga koncentracji, błyskotliwości, konsekwencji, jednak w gruncie rzeczy, jest ciągłym zmaganiem się. Nawet jeśli pełni energii, wiary w obrane kierunki, nazwiemy to wyzwaniem, to i tak jest to zmaganie.
Strategia rozwoju – jej tworzenie, systematyczne wdrażanie, generalnie, zarządzanie strategiczne to działania, które nie cieszą się dużym zainteresowaniem po stronie kadry kierowniczej w małych i średnich firmach.
Jak pokazują badania, przedsiębiorcy z firm tej wielkości nie odczuwają potrzeby posiadania spisanej strategii, a 15% z niech w ogóle nie planuje przyszłych działań rynkowych. W ogóle.
Miałam nadzieję, że podejście to zmieni się wraz ze zmianą pokoleniową. Wyobrażałam sobie, że bardziej otwarci, lepiej poinformowani, znający więcej dobrych przykładów z całego świata przedsiębiorcy z młodych firm będą mieli inne podejście i będą rozumieli jak ważna jest strategia rozwoju.
Kontrola pracy jest jedną z zasadniczych funkcji zarządzania. Zdaje się, że ze względu na emocje, z którymi wiąże się jej realizacja, narosło wokół wiele mitów. Jednym z nich jest przekonanie, że kontrolować potrafi każdy i że kontrola to proces nie wymagający specjalnych zabiegów metodycznych. Także, że kontrola to narzędzie represji i poddaje się jej jedynie tych pracowników, którzy źle wywiązują się ze swoich zadań
Jestem konsultantem biznesu. Promuję nowoczesne zarządzanie. Zdobytą wiedzą i ponad 20 letnim doświadczeniem dzielę się na blogu. Chcesz poprawić swój warsztat, szukasz inspiracji – zapraszam do czytania.
