Miałam dziś spotkanie z jednym z klientów, z którym rozmawialiśmy o tym, jak pisać oferty do klientów. To znaczy, ja miałam mówić co on powinien poprawić w swojej korespondencji z klientami. Analizowaliśmy konkretny przykład.

Na początku zapytałam swojego rozmówcę, co chciał osiągnąć wysyłając tę korespondencję? Usłyszałam, że zależało mu na przedstawieniu oferty.

Dziś łapię motywacyjną górkę. Jest energia, są pomysły – będzie się działo 🙂

Ale nie zawsze tak jest. Miewam dni, gdy najchętniej przegoniłabym wszystkich, którzy czegoś ode mnie chcą na drugi koniec świata. Nic mi się wtedy nie chce; ani pisać, ani czytać, ani nawet gadać o pracy mi się nie chce. Tymczasem świat jest tak poukładany (przynajmniej mój), że nie często daje ulgę na samopoczucie. Klienci pytają i podsuwają problemy do rozwikłania, czytelnicy chcą czytać, a sprawy i sprawki operacyjne aż piszczą w kalendarzu.

Często w takich sytuacjach zazdroszczę etatowcom.

Współczesny odpowiedzialny menedżer wciąż poszukuje tego, co ma zapewnić sukces jego firmie. A że świat się zmienia, nie dziwi obfitość różnorodnych koncepcji, które wskazują czynniki mające mieć decydujące znaczenie w budowaniu owego sukcesu.

Zmieniają się te koncepcje jak w kalejdoskopie. Zmienia się wraz z nimi podejście menedżerów, a uwaga i zaangażowanie przenosi się na nowe działania.

Struktura organizacyjna jest narzędziem. Narzędziem do realizacji strategii firmy. Jak sama nazwa wskazuje, strukturalizuje, reguluje przepływ decyzji i pracy. Dzieli obowiązki i odpowiedzialność. Ustawia poziom formalnej władzy, a także profitów.Najpopularniejszy typ struktury organizacyjnej to tzw. struktura funkcjonalna (mają kształt piramidy; od naczelnego kierującego, stanowiska rozgałęziają się w dół w ramach wydzielonych pionów funkcyjnych, np. produkcja, marketing, sprzedaż, finanse, itd.). Choć są wynalazkiem z XIXw nadal regulują przepływ pracy w większości współczesnych firm. A już na pewno polskich MiŚP.

Podobno okresowa ocena pracownicza jest już dzisiaj passe. Teraz ci, którzy i tak jej nigdy nie przeprowadzali, odetchnęli z ulgą. Ale jako to? – pytają z kolei ci, którzy do oceniania przygotowywali złożone arkusze i wytrwale szkolili menedżerów, którzy ową ocenę mieli przeprowadzać. Wszystko na marne? Przeprowadzać zatem oceny czy nie przeprowadzać?

Wiele razy zdarzało mi się słyszeć, że w danej firmie działoby się znacznie lepiej, gdyby była w niej kultura organizacyjna. A tymczasem szef nie szanuje pracowników, ludzie sobie niechętni, ciągłe połajanki i narzekanie. Generalnie, kultury brak. Tymczasem przeciętny „użytkownik”, który zagadnieniem kultury organizacyjnej nie zajmuje się zawodowo, wie, że jak kultura w organizacji jest, to dobrze, a gdy nie ma, to niedobrze 😉